Έννοια γαστρονομικού τουρισμού
Ο γαστρονομικός τουρισμός αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης κατηγορίας του πολιτιστικού τουρισμού. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού έχει ορίσει τον πολιτιστικό τουρισμό ως το ταξίδι που γίνεται με κίνητρο διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, τη γνωριμία με τη λαογραφία και την κουλτούρα της κάθε περιοχής, αλλά και με έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Το φαγητό εκτός από ανάγκη αποτελεί και απόλαυση. Το να ανακαλύπτει κανείς διαφορετικές κουζίνες έχει συνδεθεί με στιγμές χαλάρωσης και ψυχαγωγίας. Παράλληλα, το φαγητό διηγείται την ιστορία ενός τόπου, ενώνει τους επισκέπτες με τους τοπικούς παραγωγούς και μάγειρες, επομένως θα λέγαμε ότι τους εμπλέκει σε μια ολιστική, αυθεντική τουριστική εμπειρία. Τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού αναφέρουν ότι σχεδόν οι μισοί ταξιδιώτες, κυρίως μεγαλύτερων ηλικιών, θεωρούν πως το φαγητό είναι ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής ταξιδιωτικού προορισμού. Κατά συνέπεια, η γαστρονομική κουλτούρα ενός προορισμού, εκτός από κριτήριο οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, αποτελεί ένα από τα βασικότερα κίνητρα της ταξιδιωτικής εμπειρίας.
Διατύπωση ορισμού: Χαλικιά Α.
Ο γαστρονομικός τουρισμός αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης κατηγορίας του πολιτιστικού τουρισμού. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού έχει ορίσει τον πολιτιστικό τουρισμό ως το ταξίδι που γίνεται με κίνητρο διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, τη γνωριμία με τη λαογραφία και την κουλτούρα της κάθε περιοχής, αλλά και με έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Το φαγητό εκτός από ανάγκη αποτελεί και απόλαυση. Το να ανακαλύπτει κανείς διαφορετικές κουζίνες έχει συνδεθεί με στιγμές χαλάρωσης και ψυχαγωγίας. Παράλληλα, το φαγητό διηγείται την ιστορία ενός τόπου, ενώνει τους επισκέπτες με τους τοπικούς παραγωγούς και μάγειρες, επομένως θα λέγαμε ότι τους εμπλέκει σε μια ολιστική, αυθεντική τουριστική εμπειρία. Τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού αναφέρουν ότι σχεδόν οι μισοί ταξιδιώτες, κυρίως μεγαλύτερων ηλικιών, θεωρούν πως το φαγητό είναι ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής ταξιδιωτικού προορισμού. Κατά συνέπεια, η γαστρονομική κουλτούρα ενός προορισμού, εκτός από κριτήριο οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, αποτελεί ένα από τα βασικότερα κίνητρα της ταξιδιωτικής εμπειρίας.
Διατύπωση ορισμού: Χαλικιά Α.
Η κερκυραϊκή κουζίνα
Οι Ενετοί κατακτητές της Κέρκυρας άφησαν έντονα ίχνη εκτός από την αρχιτεκτονική και στην τοπική κουζίνα. Η ενετική κουζίνα είχε σαν βάση της τα ψάρια, το κυνήγι και φυσικά τα ζυμαρικά, μαγειρεμένα με μεγάλες δόσεις μπαχαρικών (κυρίως πιπεριού), αλατιού αλλά και κρασιού. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, η Βενετία ήταν το Ευρωπαϊκό κέντρο εμπορίου μπαχαρικών και ζάχαρης ενώ στη Λευκίμμη υπήρχαν οι περιβόητες βενετσιάνικες αλαταποθήκες. Με το πέρασμα του χρόνου οι ιταλικές επιρροές παντρεύτηκαν με τις ελληνικές και δημιουργήθηκε μια μεσογειακή κουζίνα απαράμιλλης νοστιμιάς. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην κερκυραϊκή κουζίνα εντοπίζονται και κατάλοιπα από παλαιότερες διατροφικές συνήθειες των φτωχότερων στρωμάτων του νησιού όπως η τεχνική σαβόρο ή σαβούρο. Πρόκειται για έναν ειδικό τρόπο μαγειρέματος και συντήρησης των ψαριών και πολλών λαχανικών σε ξύδι, λάδι, αλάτι με δεντρολίβανο και κάπαρη. Σήμερα τα φρέσκα ψάρια, τα κρέατα που σιγοβράζουν για πολλές ώρες και τα ζυμαρικά μαγειρεμένα με λογής λογής μυρωδικά, αποτελούν χαρακτηριστικά πιάτα της κερκυραϊκής κουζίνας. Πασίγνωστα πιάτα όπως το σοφρίτο (κρασάτο μοσχάρι), η παστιτσάδα (μοσχάρι κατσαρόλας με ζυμαρικά και μπαχαρικά), το μπιάνκο (λεμονάτο ψάρι με λευκή σάλτσα) και το μπουρδέτο (ψάρι με κόκκινη σάλτσα) έχουν συνδεθεί με τη γαστρονομική κουλτούρα της Κέρκυρας και όχι άδικα. Ακουθούν μερικά από τα γνωστότερα κερκυραϊκά πιάτα.
Εικόνα: corfustories.com
Οι Ενετοί κατακτητές της Κέρκυρας άφησαν έντονα ίχνη εκτός από την αρχιτεκτονική και στην τοπική κουζίνα. Η ενετική κουζίνα είχε σαν βάση της τα ψάρια, το κυνήγι και φυσικά τα ζυμαρικά, μαγειρεμένα με μεγάλες δόσεις μπαχαρικών (κυρίως πιπεριού), αλατιού αλλά και κρασιού. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, η Βενετία ήταν το Ευρωπαϊκό κέντρο εμπορίου μπαχαρικών και ζάχαρης ενώ στη Λευκίμμη υπήρχαν οι περιβόητες βενετσιάνικες αλαταποθήκες. Με το πέρασμα του χρόνου οι ιταλικές επιρροές παντρεύτηκαν με τις ελληνικές και δημιουργήθηκε μια μεσογειακή κουζίνα απαράμιλλης νοστιμιάς. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην κερκυραϊκή κουζίνα εντοπίζονται και κατάλοιπα από παλαιότερες διατροφικές συνήθειες των φτωχότερων στρωμάτων του νησιού όπως η τεχνική σαβόρο ή σαβούρο. Πρόκειται για έναν ειδικό τρόπο μαγειρέματος και συντήρησης των ψαριών και πολλών λαχανικών σε ξύδι, λάδι, αλάτι με δεντρολίβανο και κάπαρη. Σήμερα τα φρέσκα ψάρια, τα κρέατα που σιγοβράζουν για πολλές ώρες και τα ζυμαρικά μαγειρεμένα με λογής λογής μυρωδικά, αποτελούν χαρακτηριστικά πιάτα της κερκυραϊκής κουζίνας. Πασίγνωστα πιάτα όπως το σοφρίτο (κρασάτο μοσχάρι), η παστιτσάδα (μοσχάρι κατσαρόλας με ζυμαρικά και μπαχαρικά), το μπιάνκο (λεμονάτο ψάρι με λευκή σάλτσα) και το μπουρδέτο (ψάρι με κόκκινη σάλτσα) έχουν συνδεθεί με τη γαστρονομική κουλτούρα της Κέρκυρας και όχι άδικα. Ακουθούν μερικά από τα γνωστότερα κερκυραϊκά πιάτα.
Εικόνα: corfustories.com
Σοφρίτο
Το σοφρίτο είναι από τα πιο διάσημα πιάτα της κερκυραϊκής κουζίνας. Η ονομασία του προέρχεται από το ιταλικό soffritto που σημαίνει ελαφρώς τηγανισμένο. Πρόκειται για ένα φαγητό κατσαρόλας. Είναι μοσχαράκι σιγομαγειρεμένο με μπόλικο σκόρδο, μαϊντανό, και χυλωμένη σάλτσα. Παρασκευάζεται από λεπτές φέτες μοσχαρίσιου κρέατος, οι οποίες αφού αλευρωθούν και μείνουν λίγο στο τηγάνι μαγειρεύονται σε μια άσπρη σάλτσα από ψιλοκομμένο σκόρδο, μαιντανό και λευκό κρασί.
Το σοφρίτο είναι από τα πιο διάσημα πιάτα της κερκυραϊκής κουζίνας. Η ονομασία του προέρχεται από το ιταλικό soffritto που σημαίνει ελαφρώς τηγανισμένο. Πρόκειται για ένα φαγητό κατσαρόλας. Είναι μοσχαράκι σιγομαγειρεμένο με μπόλικο σκόρδο, μαϊντανό, και χυλωμένη σάλτσα. Παρασκευάζεται από λεπτές φέτες μοσχαρίσιου κρέατος, οι οποίες αφού αλευρωθούν και μείνουν λίγο στο τηγάνι μαγειρεύονται σε μια άσπρη σάλτσα από ψιλοκομμένο σκόρδο, μαιντανό και λευκό κρασί.
Μπουρδέτο
Το μπουρδέτο είναι επί της ουσίας μια ψαρόσουπα με αρκετά πηχτή, καυτερή σάλτσα. Η ονομασία του προέρχεται από το ιταλικό brodetto που σημαίνει ζωμός. Είναι γνωστό και ως φαγητό των ψαράδων, οι οποίοι το μαγείρευαν με τα λιγοστά υλικά που είχαν στη διάθεσή τους όπως το πιπέρι και τα λεμόνια. Παραδοσιακά γίνεται με σκορπίνα ή οποιοδήποτε άλλο πετρόψαρο, αλλά το συναντάμε και σε παραλλαγές με γαλέο ή μπακαλιάρο. Το κόκκινο χρώμα προέρχεται αποκλειστικά από το πιπέρι, και όχι από την τομάτα όπως πολλοί πιστεύουν. Η συνταγή ολοκληρώνεται με κρεμμύδια και σκόρδο.
Εικόνα: visit.corfu.gr
Το μπουρδέτο είναι επί της ουσίας μια ψαρόσουπα με αρκετά πηχτή, καυτερή σάλτσα. Η ονομασία του προέρχεται από το ιταλικό brodetto που σημαίνει ζωμός. Είναι γνωστό και ως φαγητό των ψαράδων, οι οποίοι το μαγείρευαν με τα λιγοστά υλικά που είχαν στη διάθεσή τους όπως το πιπέρι και τα λεμόνια. Παραδοσιακά γίνεται με σκορπίνα ή οποιοδήποτε άλλο πετρόψαρο, αλλά το συναντάμε και σε παραλλαγές με γαλέο ή μπακαλιάρο. Το κόκκινο χρώμα προέρχεται αποκλειστικά από το πιπέρι, και όχι από την τομάτα όπως πολλοί πιστεύουν. Η συνταγή ολοκληρώνεται με κρεμμύδια και σκόρδο.
Εικόνα: visit.corfu.gr
Παστιτσάδα
Η παστιτσάδα είναι ένα παραδοσιακό πιάτο το οποίο συναντάμε συχνά στα χωριά της Κέρκυρας και έχει ως βασικά υλικά του το κρέας (μοσχαράκι ή και κόκορας) και τα χοντρά ζυμαρικά. Η μεγάλη υγρασία σε πολλά μέρη της Κέρκυρας δημιούργησε την ανάγκη για φαγητά πλούσια σε θερμίδες, όπως το συγκεκριμένο. Το πιάτο φημίζεται για την έντονη γεύση της σκουρόχρωμης πηχτής σάλτσας του, η οποία βασίζεται στο μείγμα μπαχαρικών γνωστό ως "σπετσερικό". Το "σπετσερικό" αποτελείται από κανέλλα, γαρύφαλλο τριμμένο, μπαχάρι, μοσχοκάρυδο και κύμινο, και το συναντάμε και έτοιμο σε πολλά καταστήματα του νησιού.
Η παστιτσάδα είναι ένα παραδοσιακό πιάτο το οποίο συναντάμε συχνά στα χωριά της Κέρκυρας και έχει ως βασικά υλικά του το κρέας (μοσχαράκι ή και κόκορας) και τα χοντρά ζυμαρικά. Η μεγάλη υγρασία σε πολλά μέρη της Κέρκυρας δημιούργησε την ανάγκη για φαγητά πλούσια σε θερμίδες, όπως το συγκεκριμένο. Το πιάτο φημίζεται για την έντονη γεύση της σκουρόχρωμης πηχτής σάλτσας του, η οποία βασίζεται στο μείγμα μπαχαρικών γνωστό ως "σπετσερικό". Το "σπετσερικό" αποτελείται από κανέλλα, γαρύφαλλο τριμμένο, μπαχάρι, μοσχοκάρυδο και κύμινο, και το συναντάμε και έτοιμο σε πολλά καταστήματα του νησιού.
Μπιάνκο
Μπιάνκο σημαίνει λευκό στα ιταλικά. Το συγκεκριμένο πιάτο δανείζεται την ονομασία του από την όξινη λευκή του σάλτσα, που είναι και το γνωστότερο χαρακτηριστικό του. Παραδοσιακά για το μαγείρεμα χρησιμοποιούνται λιπαρά ψάρια όπως σφυρίδα, ροφός, χριστόψαρο ή λαυράκι. Παλαιότερα, στα οικογενειακά τραπέζια, η κατσαρόλα τοποθετούνταν στη μέση του τραπεζιού και όλοι βουτούσαν το ψωμί στη σάλτσα που δημιουργούσε το κολαγόνο του ψαριού, το άμυλο της πατάτας και η οξύτητα του λεμονιού. Το καλύτερο Μπιάνκο έχει πολλές πιθανότητες να απολαύσει κανείς στη Μπενίτσα.
Μπιάνκο σημαίνει λευκό στα ιταλικά. Το συγκεκριμένο πιάτο δανείζεται την ονομασία του από την όξινη λευκή του σάλτσα, που είναι και το γνωστότερο χαρακτηριστικό του. Παραδοσιακά για το μαγείρεμα χρησιμοποιούνται λιπαρά ψάρια όπως σφυρίδα, ροφός, χριστόψαρο ή λαυράκι. Παλαιότερα, στα οικογενειακά τραπέζια, η κατσαρόλα τοποθετούνταν στη μέση του τραπεζιού και όλοι βουτούσαν το ψωμί στη σάλτσα που δημιουργούσε το κολαγόνο του ψαριού, το άμυλο της πατάτας και η οξύτητα του λεμονιού. Το καλύτερο Μπιάνκο έχει πολλές πιθανότητες να απολαύσει κανείς στη Μπενίτσα.
Παστίτσιο της νόνας (της γιαγιάς)
Οι ρίζες αυτού του πιάτου φτάνουν ως την αρχαία Ρώμη. Che pasticcio αναφωνούν οι Ιταλοί μπροστά από κάθε ανακατωσούρα. Πρόκειται για μια παραλλαγή του γνωστού παστίτσιου, το οποίο όμως βρίσκεται ανάμεσα από δύο στρώσεις ζύμης. Θυμίζει με άλλα λόγια μια παραγεμισμένη πίτα. Η γέμιση εκτός από τα χοντρά ζυμαρικά περιλαμβάνει μίξη διαφόρων κρεάτων (όπως κοτόπουλο, χοιρινό, μοσχαράκι). Είναι ένα παραδοσιακό πιάτο, που συναντάμε συχνά στα κυριακάτικα τραπέζια των κερκυραίων.
Οι ρίζες αυτού του πιάτου φτάνουν ως την αρχαία Ρώμη. Che pasticcio αναφωνούν οι Ιταλοί μπροστά από κάθε ανακατωσούρα. Πρόκειται για μια παραλλαγή του γνωστού παστίτσιου, το οποίο όμως βρίσκεται ανάμεσα από δύο στρώσεις ζύμης. Θυμίζει με άλλα λόγια μια παραγεμισμένη πίτα. Η γέμιση εκτός από τα χοντρά ζυμαρικά περιλαμβάνει μίξη διαφόρων κρεάτων (όπως κοτόπουλο, χοιρινό, μοσχαράκι). Είναι ένα παραδοσιακό πιάτο, που συναντάμε συχνά στα κυριακάτικα τραπέζια των κερκυραίων.
Μελιτζάνες παστρόκιο
Οι μελιτζάνες παστρόκιο είναι τηγανητές φέτες μελιτζάνας, πασπαλισμένες με τυρί, σάλτσα ντομάτας με βασιλικό και ανακατεμένες με βραστό αυγό, σαλάμι και πανσέτα, ψημένες στον φούρνο. Φημολογείται ότι το συγκεκριμένο φαγητό ήρθε στην Κέρκυρα από τους Μαλτέζους και σημαίνει “ανακάτεμα, ακαταστασία”.
Εικόνα: travel.eleftheriaonline.gr
Οι μελιτζάνες παστρόκιο είναι τηγανητές φέτες μελιτζάνας, πασπαλισμένες με τυρί, σάλτσα ντομάτας με βασιλικό και ανακατεμένες με βραστό αυγό, σαλάμι και πανσέτα, ψημένες στον φούρνο. Φημολογείται ότι το συγκεκριμένο φαγητό ήρθε στην Κέρκυρα από τους Μαλτέζους και σημαίνει “ανακάτεμα, ακαταστασία”.
Εικόνα: travel.eleftheriaonline.gr
Μπακαλιάρος αγιάδα
Agllo θα πει σκόρδο στα ιταλικά, εξου και η αγιάδα. Πρόκειται για παραλλαγή του γνωστού μπακαλιάρου με σκορδαλιά. Η διαφορά από τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας βρίσκεται στην παρασκευή της σκορδαλιάς που γίνεται από αποφλοιωμένα αμύγδαλα, σκόρδο, ψωμί, λάδι και ξύδι. Οι Κερκυραίες μαγείρισσες υποστηρίζουν ότι η καλύτερη αγιάδα γίνεται στο ξύλινο γουδί.
Εικόνα: www.greekgastronomyguide.gr
Agllo θα πει σκόρδο στα ιταλικά, εξου και η αγιάδα. Πρόκειται για παραλλαγή του γνωστού μπακαλιάρου με σκορδαλιά. Η διαφορά από τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας βρίσκεται στην παρασκευή της σκορδαλιάς που γίνεται από αποφλοιωμένα αμύγδαλα, σκόρδο, ψωμί, λάδι και ξύδι. Οι Κερκυραίες μαγείρισσες υποστηρίζουν ότι η καλύτερη αγιάδα γίνεται στο ξύλινο γουδί.
Εικόνα: www.greekgastronomyguide.gr
Συκομαΐδα
Λέγεται αλλίως συκόπιτα ή συκόπαστα και παρασκευάζεται με λιαστά σύκα και χυμό σταφυλιού, γαρύφαλλο, γλυκάνισο, και ξηρούς καρπούς. Το όνομά της προέρχεται από το σύκο και το αρχαιοελληνικό μαγίς που σημαίνει γλύκισμα. Έχει ιδιαίτερη πικάντικη γεύση και πλούσιο άρωμα. Συνήθως την απολαμβάνουμε σαν σνακ, με τον καφέ ή με πικάντικα τυριά κι αλλαντικά.
Λέγεται αλλίως συκόπιτα ή συκόπαστα και παρασκευάζεται με λιαστά σύκα και χυμό σταφυλιού, γαρύφαλλο, γλυκάνισο, και ξηρούς καρπούς. Το όνομά της προέρχεται από το σύκο και το αρχαιοελληνικό μαγίς που σημαίνει γλύκισμα. Έχει ιδιαίτερη πικάντικη γεύση και πλούσιο άρωμα. Συνήθως την απολαμβάνουμε σαν σνακ, με τον καφέ ή με πικάντικα τυριά κι αλλαντικά.
Νούμπουλο
Πρόκειται για ένα παραδοσιακό αλλαντικό της Κέρκυρας που παρασκευάζεται από χοιρινό φιλέτο. Το όνομά του προέρχεται από το ενετικό nombolo που σημαίνει φιλέτο. Το κρέας είναι μαριναρισμένο με μπαχαρικά και βότανα της Κερκυραϊκής γης, περασμένο σε έντερο και καπνισμένο με αρωματικά κλαριά του νησιού όπως φασκόμηλο, φλησκούνι, δάφνη. Σερβίρεται κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες και είναι ιδανικό για σαλάτες και μακαρονάδες.
Πρόκειται για ένα παραδοσιακό αλλαντικό της Κέρκυρας που παρασκευάζεται από χοιρινό φιλέτο. Το όνομά του προέρχεται από το ενετικό nombolo που σημαίνει φιλέτο. Το κρέας είναι μαριναρισμένο με μπαχαρικά και βότανα της Κερκυραϊκής γης, περασμένο σε έντερο και καπνισμένο με αρωματικά κλαριά του νησιού όπως φασκόμηλο, φλησκούνι, δάφνη. Σερβίρεται κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες και είναι ιδανικό για σαλάτες και μακαρονάδες.
Φογάτσα
Η φογάτσα είναι ένα γλυκό ψωμί, δάνειο μιας βενετσιάνικης συνταγής, που θυμίζει τσουρέκι. Τη συναντάμε σε πολλούς φούρνους και ζαχαροπλαστεία της Κέρκυρας ειδικά την περίοδο του Πάσχα. Εμπεριέχει κερκυραϊκό βούτυρο, ξύσμα περγαμόντο και λικέρ κουμ κουάτ.
Η φογάτσα είναι ένα γλυκό ψωμί, δάνειο μιας βενετσιάνικης συνταγής, που θυμίζει τσουρέκι. Τη συναντάμε σε πολλούς φούρνους και ζαχαροπλαστεία της Κέρκυρας ειδικά την περίοδο του Πάσχα. Εμπεριέχει κερκυραϊκό βούτυρο, ξύσμα περγαμόντο και λικέρ κουμ κουάτ.
Τζαλέτια. Οι τηγανίτες της Κέρκυρας
Τα τζαλέτια είναι οι γνωστές τηγανίτες, ωστόσο, στην Κέρκυρα παρασκευάζονται με βάση το καλαμποκάλευρο και την προσθήκη σταφίδων αλλά και χυμού και ξύσματος πορτοκαλιού. Η ονομασία προέρχεται από την ιταλική λέξη “giallo” που θα πει κίτρινο, αφού το καλαμποκάλευρο είναι αυτό που δίνει το έντονο χρώμα. Το νησί μοσχοβολάει από τζαλέτια κατά την περίοδο της παραμονής και ανήμερα της πρωτοχρονιάς.
Εινόνα: misstasty.gr
Τα τζαλέτια είναι οι γνωστές τηγανίτες, ωστόσο, στην Κέρκυρα παρασκευάζονται με βάση το καλαμποκάλευρο και την προσθήκη σταφίδων αλλά και χυμού και ξύσματος πορτοκαλιού. Η ονομασία προέρχεται από την ιταλική λέξη “giallo” που θα πει κίτρινο, αφού το καλαμποκάλευρο είναι αυτό που δίνει το έντονο χρώμα. Το νησί μοσχοβολάει από τζαλέτια κατά την περίοδο της παραμονής και ανήμερα της πρωτοχρονιάς.
Εινόνα: misstasty.gr
Τσιτσιμπίρα
Η τσιτσιμπίρα είναι ένα από τα πιο γνωστά παραδοσιακά κερκυραϊκά προϊόντα. Έγινε γνωστή κατά την περίοδο της αγγλοκρατίας στην Κέρκυρα (θεωρούνταν το αναψυκτικό των Άγγλων ευγενών) και παρέμεινε δημοφιλής και μετά την ένωση του νησιού με την Ελλάδα. Αποτελείται από τζίντζερ, φρέσκο λεμόνι, ζάχαρη και νερό ή σόδα.
Εικόνα: flowmagazine.gr
Η τσιτσιμπίρα είναι ένα από τα πιο γνωστά παραδοσιακά κερκυραϊκά προϊόντα. Έγινε γνωστή κατά την περίοδο της αγγλοκρατίας στην Κέρκυρα (θεωρούνταν το αναψυκτικό των Άγγλων ευγενών) και παρέμεινε δημοφιλής και μετά την ένωση του νησιού με την Ελλάδα. Αποτελείται από τζίντζερ, φρέσκο λεμόνι, ζάχαρη και νερό ή σόδα.
Εικόνα: flowmagazine.gr
Οι τηγανίτες τ’ Αγιού
Κατά τη διάρκεια του τριήμερου εορτασμού του Αγίου Σπυρίδωνα παρασκευάζονται στα περισσότερα σπίτια, πωλούνται από καταστήματα και πλανόδιους πωλητές ή προσφέρονται δωρεάν από διάφορους φορείς ή συλλόγους, οι "τηγανίτες τ' Αγιού". Βρίσκονται σε κάθε καντούνι, σε κάθε πλατεία, σε κάθε χωριό. Ένα έθιμο που χάνει τις ρίζες του βαθιά στα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού, με βενετσιάνικη συνταγή που υιοθετήθηκε και συνεχίζεται έως σήμερα, κρύβοντας τα δικά της μυστικά. Οι τηγανίτες τ' Αγίου είναι εγγεγραμμένες στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας.
Εικόνα: Βιντεο: Κέρκυρα, το νησί της τηγανίτας - Official trailer - YouTube
Κατά τη διάρκεια του τριήμερου εορτασμού του Αγίου Σπυρίδωνα παρασκευάζονται στα περισσότερα σπίτια, πωλούνται από καταστήματα και πλανόδιους πωλητές ή προσφέρονται δωρεάν από διάφορους φορείς ή συλλόγους, οι "τηγανίτες τ' Αγιού". Βρίσκονται σε κάθε καντούνι, σε κάθε πλατεία, σε κάθε χωριό. Ένα έθιμο που χάνει τις ρίζες του βαθιά στα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού, με βενετσιάνικη συνταγή που υιοθετήθηκε και συνεχίζεται έως σήμερα, κρύβοντας τα δικά της μυστικά. Οι τηγανίτες τ' Αγίου είναι εγγεγραμμένες στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας.
Εικόνα: Βιντεο: Κέρκυρα, το νησί της τηγανίτας - Official trailer - YouTube
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.